Gisteren was het dan toch zo ver. Na een dag reizen waren we weer thuis: in veendam en groningen. Vanaf 4 uur ijslandse tijd (6 uur nederland) waren we in touw. Maar het moet gezegd worden, alles op tijd, alles volgens schema en daarmee dus relaxed.
Uiteindelijk gisteren om 5 uur bij m'n ouders in veendam aangekomen waar Laura en de kinderen ook waren. Daar heerlijk gegeten, bijgekletst en alle verhalen gedeeld ... en natuurlijk alle cadeaus uitgepakt.
Eind van de avond eindelijk thuis, kinderen (nog steeds wat stuiterend) naar bed en nog iets van de film gezien die ik gemaakt heb op ijsland (totaal anderhalf uur). Mooie thuiskomst als einde van een fantastische vakantie!
Ik hoop dat iedereen genoten heeft, ik zeker wel en wat mij betreft doe ik dit nog veel vaker (sowieso dat op vakantie gaan ... en dan die blog). Excuses voor de vele foto's, maar bedenk wel dat ik me voor mijn gevoel nog heb ingehouden :)
Martijn
vrijdag 8 juli 2011
donderdag 7 juli 2011
Country road
Take me home ... to the place where i belong!
Inderdaad, we gaan terug naar het vertrouwde groningen en veendam. Morgen alweer is onze trip naar IJsland voorbij.
Vandaag was dan ook dubbelop: enerzijds nog schitterende uitstapjes, anderzijds begint de nostalgie zich al te roeren en voor je het weet praat je over 'weet je nog vorige week in myvatn'.
Anyhow, heerlijk ontbijt, dat ten eerste. Daar ook vaarwel gezegd aan de Nederlanders die wij al 4-5 dagen geregld tegenkomen. Waar wij een mooie trip hebben, zitten zij met pech: auto-ongeluk, weg afgesloten door de binnenlanden ( waar het voor ons dus wel kon ) en de weg die zij vandaag wilden nemen was voor hun auto niet goedgekeurd... Wel jammer, zo op IJsland en dan ene tegenslag na de andere.
Na het ontbijt direct door naar Vik. Onderweg rijden we over de Sandurs, de diverse zwarte lavavelden ( met veel grint- achtig gesteente ) die je hier vindt. Variërend van absoluut onleefbaar, dor en gril tot in bloei gekomen met toch weer nieuwe planten, vogels, etc. Net na Vik is een schitterend strand dat, tussen 9 tropische stranden in, tot de 10 mooiste hoort; aldus een of ander Amerikaans tijdschrift. Of het echt tot de 10 behoort weet ik niet, eerst maar eens de andere 500 kandidaten bezoeken, maar mooi is het wel. Met name de basaltstructuren in combinatie met de rotsen en het zwarte strand zijn uniek.
Na 2 keer het strand ( je kan via twee wegen twee diverse kanten zien ), door naar de skogafoss. Ligt direct naast de weg en dus snel parkeren, kiekje en weer weg. Blijft dat het wel een mooie foss is! Maar we willen door. Naar porksmor, een vallei aan de andere kant van de eyjafallajokull en net voor de hekla... Inderdaad de twee vulkanen. Helaas kunnen we niet helemaal de vallei in omdat een rivier dit tegenhoudt ( risico maar niet nemen met de huurauto ) maar de omgeving is hier mooi: rijk aan diversiteit en voor IJslandse begrippen groen.
Op de terugweg van ons uitstapje stoppen we nog bij de volgende foss, waar je waard pel ook nog achterlangs kan lopen. Een, kijken, foto, video en weer door. Ondertussen ontspint zich een discussie op het scherps van de sneden ( nou ja ... Het is wel vakantie natuurlijk ) over welke berg nu de hekla is. Conclusie: we hebben 'm zeker gezien en hij is niet uitgebarsten! Ps. Het is de onderste foto ;)
Nu wordt het al later in de middag en begint het definitieve afscheid nemen. We zien de afslagen met de wegen naar de plaatsen waar we een week geleden nog voor kozen maar moeten volhouden, naar Reykjavik! Nog 1 laatste stop dan, en hoe kan het ook anders, bij het Foli natural reserve: een vogelreservaat!
Heerlijk, nog een uur waden door het drassige gras aan de oevers van een rivieren delta, vogels besluipen en schieten ( met de camera ) en volledig onder de modder terugkomen bij de auto. Mooie afsluiting!
In Reykjavik weer naar hotel Björk, eten in het restaurant en ons voorbereiden op 4 uur wakker worden. Immers, morgen om 8 uur vliegen wij weer to the place...
Dinner update: besteld meerval en schnitzel. Gekregen lam, meerval en gratis bier. Geen slechte deal!
Martijn broekhuizen
Inderdaad, we gaan terug naar het vertrouwde groningen en veendam. Morgen alweer is onze trip naar IJsland voorbij.
Vandaag was dan ook dubbelop: enerzijds nog schitterende uitstapjes, anderzijds begint de nostalgie zich al te roeren en voor je het weet praat je over 'weet je nog vorige week in myvatn'.
Anyhow, heerlijk ontbijt, dat ten eerste. Daar ook vaarwel gezegd aan de Nederlanders die wij al 4-5 dagen geregld tegenkomen. Waar wij een mooie trip hebben, zitten zij met pech: auto-ongeluk, weg afgesloten door de binnenlanden ( waar het voor ons dus wel kon ) en de weg die zij vandaag wilden nemen was voor hun auto niet goedgekeurd... Wel jammer, zo op IJsland en dan ene tegenslag na de andere.
Na het ontbijt direct door naar Vik. Onderweg rijden we over de Sandurs, de diverse zwarte lavavelden ( met veel grint- achtig gesteente ) die je hier vindt. Variërend van absoluut onleefbaar, dor en gril tot in bloei gekomen met toch weer nieuwe planten, vogels, etc. Net na Vik is een schitterend strand dat, tussen 9 tropische stranden in, tot de 10 mooiste hoort; aldus een of ander Amerikaans tijdschrift. Of het echt tot de 10 behoort weet ik niet, eerst maar eens de andere 500 kandidaten bezoeken, maar mooi is het wel. Met name de basaltstructuren in combinatie met de rotsen en het zwarte strand zijn uniek.
Na 2 keer het strand ( je kan via twee wegen twee diverse kanten zien ), door naar de skogafoss. Ligt direct naast de weg en dus snel parkeren, kiekje en weer weg. Blijft dat het wel een mooie foss is! Maar we willen door. Naar porksmor, een vallei aan de andere kant van de eyjafallajokull en net voor de hekla... Inderdaad de twee vulkanen. Helaas kunnen we niet helemaal de vallei in omdat een rivier dit tegenhoudt ( risico maar niet nemen met de huurauto ) maar de omgeving is hier mooi: rijk aan diversiteit en voor IJslandse begrippen groen.
Op de terugweg van ons uitstapje stoppen we nog bij de volgende foss, waar je waard pel ook nog achterlangs kan lopen. Een, kijken, foto, video en weer door. Ondertussen ontspint zich een discussie op het scherps van de sneden ( nou ja ... Het is wel vakantie natuurlijk ) over welke berg nu de hekla is. Conclusie: we hebben 'm zeker gezien en hij is niet uitgebarsten! Ps. Het is de onderste foto ;)
Nu wordt het al later in de middag en begint het definitieve afscheid nemen. We zien de afslagen met de wegen naar de plaatsen waar we een week geleden nog voor kozen maar moeten volhouden, naar Reykjavik! Nog 1 laatste stop dan, en hoe kan het ook anders, bij het Foli natural reserve: een vogelreservaat!
Heerlijk, nog een uur waden door het drassige gras aan de oevers van een rivieren delta, vogels besluipen en schieten ( met de camera ) en volledig onder de modder terugkomen bij de auto. Mooie afsluiting!
In Reykjavik weer naar hotel Björk, eten in het restaurant en ons voorbereiden op 4 uur wakker worden. Immers, morgen om 8 uur vliegen wij weer to the place...
Dinner update: besteld meerval en schnitzel. Gekregen lam, meerval en gratis bier. Geen slechte deal!
Martijn broekhuizen
Location:Nóatún,Reykjavík,IJsland
woensdag 6 juli 2011
De reuzen van IJsland
Vandaag stond in het teken van de reuzen van IJsland: de Vatnajokull, de Grimsvotn en de Hekla. De eerste is een gletsjer zo groot als Friesland, Groningen en Drenthe bij elkaar en tot 1 kilometer dik. Zo groot dus dat je alleen de haartjes op z'n tenen ziet als je aan de rand staat en zelfs dat vinden we al indrukwekkend!
De Vatnajokull zakt vanaf een hoogte van 2 Kilometer op sommige plaatsen in rustig tempo naar beneden, krult zich om diverse bergen heen en breekt vervolgens af bij de randen, meestal op de laagvlakte. zo ook bij Jokulsarion. Daar gebeurt dat op spectaculaire wijze in een gletsjermeer dat via een korte rivier is verbonden met de zee. Vanwege die verbinding en het brakke water breekt de gletsjer hier abnormaal snel af met als gevolg een meer met vele ijsbergen. Aan de rand van de gletsjer 270 meter diep tot vlak bij de rivier 50 meter; een meer dat per jaar 200 meter groter wordt ten kosten van de gletsjer.
Zo rond 10 uur kwamen wij daar aan en hadden het geluk meteen op de boot het meer op te kunnen. Het vervolg, een spectaculaire tocht ( James bond film is hier onder andere opgenomen ). En ook weer het een en ander geleerd. Namelijk bijvoorbeeld dat de blauwere ijsbergen net zijn gekanteld ( na een paar dagen verliezen ze hun kleur ) en dat de zwarte ijsbergen de afgelopen maand nog niet zijn gekanteld ( ongeveer 10 % ). hoe weet je dat? Het zwart is nog van de uitbarsting van de Grimsvotn ( de tweede reus ) een maand geleden en na het kantelen wast de ijsberg zichzelf eigenlijk...
We hadden van Nederlanders onderweg begrepen dat het strand, aan de andere kant van de rivier, ook leuk was en dus na de Jokulsarion ook naar het strand. Goede keuze, want wat blijkt. De rivier pakt de kleiner geworden ijsbergen op en smijt die in zee. Echter ... Door de branding wordt veel ijs verderop weer op het strand geslagen. Het gevolg is een bizar beeld: grote brokken ijs op het van de vulkaanas zwart geworden stranden bij bijna zomerse temperaturen...
Overigens zijn in dit deel van IJsland veel stranden en andere gebieden zwart, allemaal het gevolg van recente of minder recente vulkaanuitbarstingen. Alles herinnert aan uitbarstingen wat dat betreft. Wist je bijvoorbeeld dat het dorp waar wij nu slapen in de 18e eeuw is verwoest door een uitbarsting van de Grimsvotn? En de weg waarover wij vanmiddag reden werd in 1996 weggeslagen door een zonvloed vanuit de vatnajokull, die was opgewarmd door ... inderdaad weer die Grimsvotn.
Na de Jokulsarion over de ringweg verder naar het andere hoogtepunt van de dag: Skaftafell. Skaftafell is een nationaal park temidden van drie gletsjers ( drie tenen van de vatnajokull ). Ineens heb je in het dorred, zwarte land een gebied met struikgewas, bomen een paar rivieren en wat leven. Uitstekend om te wandelen en te genieten van zowel de kracht van het ijs als de subtiliteit in het bos.
Precies dus wat wij gedaan hebben. Na een kort middageten ( voor een keer niet zelf gesmeerd ) zijn we twee wandelingen gaan doen, totaal ongeveer 2 uur. Eerst naar een gletsjer, relaxte tocht met met name schitterende planten en vogels. Daarna naar een bergje temidden van al het gletsjergeweld met schitterend uitzicht. Maar toch ook 500 meter klimmen! Onderweg kom je dan overigens de meest foto enkelen van de IJslandse fossen tegen ( foss = waterval ) de svartifoss. Om de waterval heen staan een soort basaltblokken e de waterval zelf valt in het luchtledige...
Dit bord betekent kijk uit voor drijfzand ... geniaal!
Na de svartifoss en het nationale park tijd om ons te richten op de volgende slaapplaats. 10 euro voor de persoon die dat correct kan zeggen ( en geen Noorse / Deense / IJslandse familie heeft ) : onderweg nog het kleinste kerkje bezocht dat ik ooit heb gezien, vervolgens na het inchecken nog heerlijk gegeten in het plaatselijke restaurant ( annex kroeg ). Deze keer hamburger ( lam ) met friet en la smots eggen met gepofte aardappel. Toetje: lekker bier.
Verrassing
Teruglopend naar het hotel zien we een paar Hollanders die we al dagen af en toe tegenkomen. Het is tenslotte een klein eiland en je maakt dezelfde rondtocht... Hij komt met het verhaal dat de hekla op uitbarsten staat. En dat laat ons nu dus in opgewonden toestand achter in het hotel. Hoe wordt het morgen? Halen we het vliegtuig? Vast wel en zo niet ... de batterijen zijn vol, ik heb een extra videosetje bij me voor de videocamera ... En de auto heeft een zesde versnelling ;)
Martijn broekhuizen
De Vatnajokull zakt vanaf een hoogte van 2 Kilometer op sommige plaatsen in rustig tempo naar beneden, krult zich om diverse bergen heen en breekt vervolgens af bij de randen, meestal op de laagvlakte. zo ook bij Jokulsarion. Daar gebeurt dat op spectaculaire wijze in een gletsjermeer dat via een korte rivier is verbonden met de zee. Vanwege die verbinding en het brakke water breekt de gletsjer hier abnormaal snel af met als gevolg een meer met vele ijsbergen. Aan de rand van de gletsjer 270 meter diep tot vlak bij de rivier 50 meter; een meer dat per jaar 200 meter groter wordt ten kosten van de gletsjer.
Zo rond 10 uur kwamen wij daar aan en hadden het geluk meteen op de boot het meer op te kunnen. Het vervolg, een spectaculaire tocht ( James bond film is hier onder andere opgenomen ). En ook weer het een en ander geleerd. Namelijk bijvoorbeeld dat de blauwere ijsbergen net zijn gekanteld ( na een paar dagen verliezen ze hun kleur ) en dat de zwarte ijsbergen de afgelopen maand nog niet zijn gekanteld ( ongeveer 10 % ). hoe weet je dat? Het zwart is nog van de uitbarsting van de Grimsvotn ( de tweede reus ) een maand geleden en na het kantelen wast de ijsberg zichzelf eigenlijk...
We hadden van Nederlanders onderweg begrepen dat het strand, aan de andere kant van de rivier, ook leuk was en dus na de Jokulsarion ook naar het strand. Goede keuze, want wat blijkt. De rivier pakt de kleiner geworden ijsbergen op en smijt die in zee. Echter ... Door de branding wordt veel ijs verderop weer op het strand geslagen. Het gevolg is een bizar beeld: grote brokken ijs op het van de vulkaanas zwart geworden stranden bij bijna zomerse temperaturen...
Overigens zijn in dit deel van IJsland veel stranden en andere gebieden zwart, allemaal het gevolg van recente of minder recente vulkaanuitbarstingen. Alles herinnert aan uitbarstingen wat dat betreft. Wist je bijvoorbeeld dat het dorp waar wij nu slapen in de 18e eeuw is verwoest door een uitbarsting van de Grimsvotn? En de weg waarover wij vanmiddag reden werd in 1996 weggeslagen door een zonvloed vanuit de vatnajokull, die was opgewarmd door ... inderdaad weer die Grimsvotn.
Na de Jokulsarion over de ringweg verder naar het andere hoogtepunt van de dag: Skaftafell. Skaftafell is een nationaal park temidden van drie gletsjers ( drie tenen van de vatnajokull ). Ineens heb je in het dorred, zwarte land een gebied met struikgewas, bomen een paar rivieren en wat leven. Uitstekend om te wandelen en te genieten van zowel de kracht van het ijs als de subtiliteit in het bos.
Precies dus wat wij gedaan hebben. Na een kort middageten ( voor een keer niet zelf gesmeerd ) zijn we twee wandelingen gaan doen, totaal ongeveer 2 uur. Eerst naar een gletsjer, relaxte tocht met met name schitterende planten en vogels. Daarna naar een bergje temidden van al het gletsjergeweld met schitterend uitzicht. Maar toch ook 500 meter klimmen! Onderweg kom je dan overigens de meest foto enkelen van de IJslandse fossen tegen ( foss = waterval ) de svartifoss. Om de waterval heen staan een soort basaltblokken e de waterval zelf valt in het luchtledige...
Dit bord betekent kijk uit voor drijfzand ... geniaal!
Na de svartifoss en het nationale park tijd om ons te richten op de volgende slaapplaats. 10 euro voor de persoon die dat correct kan zeggen ( en geen Noorse / Deense / IJslandse familie heeft ) : onderweg nog het kleinste kerkje bezocht dat ik ooit heb gezien, vervolgens na het inchecken nog heerlijk gegeten in het plaatselijke restaurant ( annex kroeg ). Deze keer hamburger ( lam ) met friet en la smots eggen met gepofte aardappel. Toetje: lekker bier.
Verrassing
Teruglopend naar het hotel zien we een paar Hollanders die we al dagen af en toe tegenkomen. Het is tenslotte een klein eiland en je maakt dezelfde rondtocht... Hij komt met het verhaal dat de hekla op uitbarsten staat. En dat laat ons nu dus in opgewonden toestand achter in het hotel. Hoe wordt het morgen? Halen we het vliegtuig? Vast wel en zo niet ... de batterijen zijn vol, ik heb een extra videosetje bij me voor de videocamera ... En de auto heeft een zesde versnelling ;)
Martijn broekhuizen
Extra vakantie?!
Vandaag het nieuws van de dag: de hekla kan elk moment de lucht in gaan. En waar rijden wij morgen langs...inderdaad langs de hekla ( op redelijke afstand maar toch ). Zou het dan toch zo zijn dat de extra vakantiedagen waar ik op het werk al over grapte bewaarheid worden? Volg het nieuws en je weet of er nog 2 of 12 blogs volgen :)
Meer informatie: Klik hier
Martijn broekhuizen
Meer informatie: Klik hier
Martijn broekhuizen
Zuidkust
- door internet problemen nu pas gepost en zonder foto's
De bedoeling vandaag was een relaxte rustdag. Op het gemak van egilstadir in het oosten naar hofn in het zuiden. Geen grootse bezichtingen en dus bijkomen voordat we morgen en overmorgen de laatste inspannende dagen doormaken. Het relaxen is gelukt, het rustig aan doen ook, maar het was verrassend mooi en zeker niet 'even tussendoor'.
De zuid-oost hoek kenmerkt zich door diepe fjorden en, zo weten we nu, machtige kusten. Met de bergen vaak nog in de wolken, met de zonneschijn er af en toe doorheen en met woeste ruige landschappen geeft het een bijna surrealistisch beeld. Een beeld dat we dus de gehele dag zagen terwijl we op ons gemak de fjorden rondden.
Bijzonder plekje op deze rit was Ongeveer op 2/3 e toen we stopten voor de lunch. we kwamen terecht in een baai met ( toevallig ) een adembenemende kustlijn. Op bizarre wijze stak er een stuk rots omhoog, de meeuwen en andere vogels lieten zich all over zien en de golven beukten tegen een zwart-achtig zandstrand.
Ander plekje was wat minder. In De buurt van hofn was er op de kaart gemarkeerd een mooi uitzichtspunt, echter deze was al geconfisqueerd door de NATO. Eromheen nog wel een raar zwart duin landschap.
Eenmaal in hofn snel inchecken bij ons hotel, deze keer met losse bungalowtjes: arnaneshotel. Na het inchecken ( zeer vriendelijke eigenaar ) nog een plan maken voor de middag: vogels en ijs!
Eerst naar Hoffelsjokull. Even weer terughalen: jokull = gletsjer. Fantastisch. Na een half uurtje, met eindelijk ook een rit door een riviertje ipv over een brug, zagen we de gletsjer van dichtbij met daarvoor het gletsjermeer. Zeer groots (helemaal als je nagaat dat dit echt een heel klein deel is van de vatnajokull, de grootste gletsjer van Europa ) en heel apart; heel stil. Geen geluid en alleen het beeld van de gletsjer, het meer en de ijsschotsen die daarin drijven.
Na de Hoffelsjokull ( die overigens in de hoffelsvallei ligt, de hoffelsrivier voedt die zich vervolgens weer kronkelt om de hoffelsberg heen ), door naar hofn. Niet naar het plaatsje, maar naar het park in het centrum, ons aangeraden door de hotellier. In het park inderdaad een mooie wandelroute door een vogelgebied. Onder andere ganzen, sterns, eenden, wat zangvogels en een ' grote jager ' gezien. Bijzonder vond ik zelf nog dat we op 2 meter stonden van een vissende stern en zijn gedrag van dichtbij konden bestuderen.
Kortom, bijna niets gedaan op deze rustdag, we hebben ons nog net kunnen laten verleiden tot wat eten en nu is het naar bed!
Dinner-update: haai en gedroogde vis vooraf ( haai ruikt wat naar plas, verder smaakt prima ) gevolgd door schol ( catch of the day ) en lam. Allemaal weggespoeld met lokaal gebrouwen bier gemaakt van gletsjerwater!
Martijn Broekhuizen
De bedoeling vandaag was een relaxte rustdag. Op het gemak van egilstadir in het oosten naar hofn in het zuiden. Geen grootse bezichtingen en dus bijkomen voordat we morgen en overmorgen de laatste inspannende dagen doormaken. Het relaxen is gelukt, het rustig aan doen ook, maar het was verrassend mooi en zeker niet 'even tussendoor'.
De zuid-oost hoek kenmerkt zich door diepe fjorden en, zo weten we nu, machtige kusten. Met de bergen vaak nog in de wolken, met de zonneschijn er af en toe doorheen en met woeste ruige landschappen geeft het een bijna surrealistisch beeld. Een beeld dat we dus de gehele dag zagen terwijl we op ons gemak de fjorden rondden.
Bijzonder plekje op deze rit was Ongeveer op 2/3 e toen we stopten voor de lunch. we kwamen terecht in een baai met ( toevallig ) een adembenemende kustlijn. Op bizarre wijze stak er een stuk rots omhoog, de meeuwen en andere vogels lieten zich all over zien en de golven beukten tegen een zwart-achtig zandstrand.
Ander plekje was wat minder. In De buurt van hofn was er op de kaart gemarkeerd een mooi uitzichtspunt, echter deze was al geconfisqueerd door de NATO. Eromheen nog wel een raar zwart duin landschap.
Eenmaal in hofn snel inchecken bij ons hotel, deze keer met losse bungalowtjes: arnaneshotel. Na het inchecken ( zeer vriendelijke eigenaar ) nog een plan maken voor de middag: vogels en ijs!
Eerst naar Hoffelsjokull. Even weer terughalen: jokull = gletsjer. Fantastisch. Na een half uurtje, met eindelijk ook een rit door een riviertje ipv over een brug, zagen we de gletsjer van dichtbij met daarvoor het gletsjermeer. Zeer groots (helemaal als je nagaat dat dit echt een heel klein deel is van de vatnajokull, de grootste gletsjer van Europa ) en heel apart; heel stil. Geen geluid en alleen het beeld van de gletsjer, het meer en de ijsschotsen die daarin drijven.
Na de Hoffelsjokull ( die overigens in de hoffelsvallei ligt, de hoffelsrivier voedt die zich vervolgens weer kronkelt om de hoffelsberg heen ), door naar hofn. Niet naar het plaatsje, maar naar het park in het centrum, ons aangeraden door de hotellier. In het park inderdaad een mooie wandelroute door een vogelgebied. Onder andere ganzen, sterns, eenden, wat zangvogels en een ' grote jager ' gezien. Bijzonder vond ik zelf nog dat we op 2 meter stonden van een vissende stern en zijn gedrag van dichtbij konden bestuderen.
Kortom, bijna niets gedaan op deze rustdag, we hebben ons nog net kunnen laten verleiden tot wat eten en nu is het naar bed!
Dinner-update: haai en gedroogde vis vooraf ( haai ruikt wat naar plas, verder smaakt prima ) gevolgd door schol ( catch of the day ) en lam. Allemaal weggespoeld met lokaal gebrouwen bier gemaakt van gletsjerwater!
Martijn Broekhuizen
maandag 4 juli 2011
IJslandse paarden
Nog even wat bijzonders: de IJslandse paarden. Eerder gaf ik al aan dat ze net zoveel paarden hebben als wij fietsen. Dat blijkt niet geheel te kloppen, maar toch zo'n 50.000 ( op 300.000 mensen ).
Waarom? Paardrijden is een nationale hobby / het tijdsverdrijf. Daarnaast is men zeer trots op het aparte, wat kleinere maar potigere versie van het Europese paard. Zo trots dat men besloten heeft het ras te beschermen.
Het is verboden om paarden te importeren.
Andere rassen zijn verboden.
Als een IJslands paard in het buitenland is geweest mag het nooit meer terug.
Dit allemaal om ziektes en vermenging van het ras te voorkomen. Klein nadeel is dat je dus nooit IJslandse toppaarden zult zien bij internationale wedstrijden of shows ... Immers eenmaal uit het land ... En dus doen ze wel mee aan shows maar niet met de toppaarden!
Martijn broekhuizen
Waarom? Paardrijden is een nationale hobby / het tijdsverdrijf. Daarnaast is men zeer trots op het aparte, wat kleinere maar potigere versie van het Europese paard. Zo trots dat men besloten heeft het ras te beschermen.
Het is verboden om paarden te importeren.
Andere rassen zijn verboden.
Als een IJslands paard in het buitenland is geweest mag het nooit meer terug.
Dit allemaal om ziektes en vermenging van het ras te voorkomen. Klein nadeel is dat je dus nooit IJslandse toppaarden zult zien bij internationale wedstrijden of shows ... Immers eenmaal uit het land ... En dus doen ze wel mee aan shows maar niet met de toppaarden!
Martijn broekhuizen
Location:Miðvangur,Egilsstaðir,IJsland
Hunchback Jack
Free Willy bleek uiteindelijk hunchback Jack, een bultrugwalvis van ongeveer 20 meter ... Geweldig, op nog geen 10 meter van de boot zwom hij relaxed met ons mee, liet af en toe z'n staart zien en speelde met de dolfijnen die ook de fez logheid opzochten bij onze boot.
Oftewel: we hebben een fantastische walvisvaart gehad vandaag. Behalve Jack en de dolfijnen en ook nog een minke whale gezien, de puffins in grote getale ( papgegaaiduikers ) en diverse andere vogels.
Puffins zijn trouwens wonderbaarlijke dieren. Als je ze voor het eerst ziet zijn ze nogal onbeholpen ... Hoe hebben die ooit de evolutie overleefd zeg maar. Komen heel raar uit het water na 10 pogingen om op te vliegen en drijven als een zoutzak in de golven. Maar dan blijkt dat ze zeewater kunnen drinken, dat ze ongelofelijk hard vliegen ( als ze eenmaal uit het water zijn ) en dat ze tot 60 meter duiken om eten te scoren!
De walvisvaart duurde uiteindelijk 3 uur in de baai van Husavik. We hadden ons daar al om 9 uur gemeld voor de tocht van 10 uur, echte broekhuizens dus op tijd en na een koffie en wat geslenter konden we aan boord. Om dus rond 1 uur opgewonden weer in de auto te stappen.
Na Husavik moesten we naar egilstadir, zo'n 250 kilometer naar het oosten. Twee opties: snelweg of de scenic route. Dat laatste natuurlijk gekozen en vervolgens een schitterende tocht gereden door delta-landschappen, langs kliffen en door woestijn - achtige gebieden. Om vervolgens kort te stoppen bij detifoss.
Detifoss: even het IJslands terughalen ... Foss = waterval, deti = deti. Dus de deti waterval, de grootste van Europa! En inderdaad indrukwekkend met daarbij ook nog een schitterende kloof waardoor de rivier zijn weg vervolgde.
Na detifoss door naar de eindbestemming egilstadir. Een reis van een paar uur met lekkere muziek van de iPod, mooie wegen en dito uitzichten om te eindigen bij ons huidige hotel van icelandair.
Van Claire moest ik nog iets meer vertellend over het eten, dus vandaar even deze special: icelandic food!
Qua ontbijt moet je je hier gewoon het Nederlandse hotelontbijt voorstellen. Alleen de bacon and eggs missen. Prima te doen dus met fantastische koffie. Qua middageten gaan we tot nu toe altijd op de Nederlandse toer. Dat wil zeggen: we kopen de ingrediënten inde plaatselijke supermarkt en smeren ons eigen brood en drinken melk. Sinds gisteren weten we ook dat abmjolk karnemelk betekent en dat ze dat dus ook in IJsland kennen.
Het avondeten hebben we tot nu toe gericht op datgene wat ze hier veel hebben en daar is het aanbod ook op gericht: lam of vis. We hebben al zalm, forel, arctic char ( soort forel ) gehad en lam in diverse vormen. Vandaag iets speciaals, omdat we aan de oostkust zijn: rendier. Lekker vlees, sterke gezonde smaak. Rendieren lopen in het oosten rond ( geïmporteerd ).
Gisteren hebben we nog wat IJslandse specialiteiten geproefd. Denk aan: haai, gestoomde lam, bloedworst, hoofdkaas. En ja allemaal op! Alleen puffin hebben we dus nog niet kunnen vinden ( althans op het menu ).
Martijn broekhuizen
Oftewel: we hebben een fantastische walvisvaart gehad vandaag. Behalve Jack en de dolfijnen en ook nog een minke whale gezien, de puffins in grote getale ( papgegaaiduikers ) en diverse andere vogels.
Puffins zijn trouwens wonderbaarlijke dieren. Als je ze voor het eerst ziet zijn ze nogal onbeholpen ... Hoe hebben die ooit de evolutie overleefd zeg maar. Komen heel raar uit het water na 10 pogingen om op te vliegen en drijven als een zoutzak in de golven. Maar dan blijkt dat ze zeewater kunnen drinken, dat ze ongelofelijk hard vliegen ( als ze eenmaal uit het water zijn ) en dat ze tot 60 meter duiken om eten te scoren!
De walvisvaart duurde uiteindelijk 3 uur in de baai van Husavik. We hadden ons daar al om 9 uur gemeld voor de tocht van 10 uur, echte broekhuizens dus op tijd en na een koffie en wat geslenter konden we aan boord. Om dus rond 1 uur opgewonden weer in de auto te stappen.
Na Husavik moesten we naar egilstadir, zo'n 250 kilometer naar het oosten. Twee opties: snelweg of de scenic route. Dat laatste natuurlijk gekozen en vervolgens een schitterende tocht gereden door delta-landschappen, langs kliffen en door woestijn - achtige gebieden. Om vervolgens kort te stoppen bij detifoss.
Detifoss: even het IJslands terughalen ... Foss = waterval, deti = deti. Dus de deti waterval, de grootste van Europa! En inderdaad indrukwekkend met daarbij ook nog een schitterende kloof waardoor de rivier zijn weg vervolgde.
Na detifoss door naar de eindbestemming egilstadir. Een reis van een paar uur met lekkere muziek van de iPod, mooie wegen en dito uitzichten om te eindigen bij ons huidige hotel van icelandair.
Van Claire moest ik nog iets meer vertellend over het eten, dus vandaar even deze special: icelandic food!
Qua ontbijt moet je je hier gewoon het Nederlandse hotelontbijt voorstellen. Alleen de bacon and eggs missen. Prima te doen dus met fantastische koffie. Qua middageten gaan we tot nu toe altijd op de Nederlandse toer. Dat wil zeggen: we kopen de ingrediënten inde plaatselijke supermarkt en smeren ons eigen brood en drinken melk. Sinds gisteren weten we ook dat abmjolk karnemelk betekent en dat ze dat dus ook in IJsland kennen.
Het avondeten hebben we tot nu toe gericht op datgene wat ze hier veel hebben en daar is het aanbod ook op gericht: lam of vis. We hebben al zalm, forel, arctic char ( soort forel ) gehad en lam in diverse vormen. Vandaag iets speciaals, omdat we aan de oostkust zijn: rendier. Lekker vlees, sterke gezonde smaak. Rendieren lopen in het oosten rond ( geïmporteerd ).
Gisteren hebben we nog wat IJslandse specialiteiten geproefd. Denk aan: haai, gestoomde lam, bloedworst, hoofdkaas. En ja allemaal op! Alleen puffin hebben we dus nog niet kunnen vinden ( althans op het menu ).
Martijn broekhuizen
zondag 3 juli 2011
Myvatn
- excuses foto's in blog gaat niet altijd goed, deze keer zonder -
Waar water vuur ontmoet. Zo zou de beschrijving moeten zijn van Myvatn. De plek zelf is eigenlijk een meer, maar rond het meer zijn toevalligerwijs meerdere geologische verschijnselen. Zo heb je:
- Grjotagja
Een grot waar je onderwater een zwavel meer tegenkomt, kokend ( zo goed als er waren ook gekken die erin gingen zwemmen ) en stomend.
- Dimmuborgir
Vrij recentelijk ( in de aardse geschiedenis, dus 2000 jaar geleden ) zijn hier water onteigen ontstaan met lava-erupties. Gezamenlijk zorgde het voor tot 20 meter hoge 'pilaren' en een soort Buck Rogers achtig landschap.
- De Hverfjell
Jaja we hebben een slapende vulkaan gevonden, beklommen, niet wakker gemaakt en weer heelhuids weggekomen. Maar wat een spektakel! Bovenop een enorme wind en een krater van 1 kilometer in omvang. Indrukwekkend.
- Bjarnarflag
Een soort death valley achtig gebergte waar je ineens doorheen rijdt. Met de echte diepe gele en bruine kleuren.
- Hverarond
Aan de andere kant van de Vjarnarflag ineens weer geothermische velden met modderpoelen, fluitketels en prachtige kleuren. De gids geeft aan dat je vanwege de dunne aardkorst maar op de paden moet blijven. Voor de zekerheid ben ik midden op het pad gebleven;)
- Krafla en viti
Een vulkanisch gebied. In 1975, en nog een paar keer daarna, is er lava weggestroomd / uitgebarsten. Toen vanwege de aanleg van een geothermische energiecentrale. Voor vandaag was er geen uitbarsting gepland dus we konden het gebied met de krater viti bekijken.
- Hofoi
Midden tussen het 'karige hoogland met de zuinige vegetatie' vind je ineens een dennenbos. In de beschutting daarvan mooie planten en vele vogels aan de rand van het myvatn meer ( vogels die je wel hoort maar nooit ziet! ). Heerlijk een half uurtje rondgelopen.
Behalve deze hoogetepunten natuurlijk ook nog het meer zelf, de ongelofelijke vergezichten met, jawel, weer zon in de lens. Overigens heb je nergens zulke wikke partijen als hier: zeer veranderlijk, zeer intens en passend in een wijds landschap. Op en rond het meer natuurlijk de vogels ( vandaag grauwe franjepoot gezien, zeldzaam beestje ), lekkere koffie, heerlijk eten en goed hotel.
En ... Dat was vanaf 2 uur vanmiddag. Daarvoor hadden we natuurlijk ook al een programma, immers we moesten 200 kilometer rijden om bij myvatn te komen!
Vanmorgen, allebei voor de wekker om 6.40 wakker, lekker ontbeten. Wel natuurlijk 15 minuten wachten voor een dichte deur...we waren al klaar voor ontbijt, alles ingepakt en we wilden weg!
Om 8 uur ongeveer vertrokken. Deze keer langs de westkant van het fjord en nog genoten van de mooie dierenrijkdom: vogels, schapen en altijd maar weer paarden. IJslanders hebben volgens mij paarden zoals wij fietsen hebben: veel te veel, zien er wat versleten uit af en toe en worden overal maar gestald!
De rit naar akureyri gaat vervolgens door glooiende rivierdalen met ontstuimige riviertjes en veel groen afgewisseld met sneeuw.
Akureyri zelf is een rustig plaatsje met, zo hoort het, een kerk op de mooiste plek in het dorp. De kerk nog snel even. Bekeken en wat koffie gedronken om daarna weer verder te rijden naar de volgende stop: godafoss.
Godafoss is wat het betekent, waterval van de goden. Met veel geweld komt de waterval om de hoek en baant zich een weg door een verder rustiek landschap. Bijzonder is dat je tot naast de waterval kan lopen en deze zo goed als kan aanraken.
Na godafoss nog wat boodschappen gedaan onderweg en met zicht op myvatn een zelf belegd broodje gegeten. Energie weer op peil, tijd om het nationale park, de trots van IJsland, in te gaan!
.. De rest van het verhaal kennen jullie. Het is nu 9.20 en we kijken uit op een zonovergoten myvatn meer. Rest mij niets anders dan 'tot morgen, Hebben we een afspraak met Free Willy' in Husavik.
Martijn Broekhuizen
Waar water vuur ontmoet. Zo zou de beschrijving moeten zijn van Myvatn. De plek zelf is eigenlijk een meer, maar rond het meer zijn toevalligerwijs meerdere geologische verschijnselen. Zo heb je:
- Grjotagja
Een grot waar je onderwater een zwavel meer tegenkomt, kokend ( zo goed als er waren ook gekken die erin gingen zwemmen ) en stomend.
- Dimmuborgir
Vrij recentelijk ( in de aardse geschiedenis, dus 2000 jaar geleden ) zijn hier water onteigen ontstaan met lava-erupties. Gezamenlijk zorgde het voor tot 20 meter hoge 'pilaren' en een soort Buck Rogers achtig landschap.
- De Hverfjell
Jaja we hebben een slapende vulkaan gevonden, beklommen, niet wakker gemaakt en weer heelhuids weggekomen. Maar wat een spektakel! Bovenop een enorme wind en een krater van 1 kilometer in omvang. Indrukwekkend.
- Bjarnarflag
Een soort death valley achtig gebergte waar je ineens doorheen rijdt. Met de echte diepe gele en bruine kleuren.
- Hverarond
Aan de andere kant van de Vjarnarflag ineens weer geothermische velden met modderpoelen, fluitketels en prachtige kleuren. De gids geeft aan dat je vanwege de dunne aardkorst maar op de paden moet blijven. Voor de zekerheid ben ik midden op het pad gebleven;)
- Krafla en viti
Een vulkanisch gebied. In 1975, en nog een paar keer daarna, is er lava weggestroomd / uitgebarsten. Toen vanwege de aanleg van een geothermische energiecentrale. Voor vandaag was er geen uitbarsting gepland dus we konden het gebied met de krater viti bekijken.
- Hofoi
Midden tussen het 'karige hoogland met de zuinige vegetatie' vind je ineens een dennenbos. In de beschutting daarvan mooie planten en vele vogels aan de rand van het myvatn meer ( vogels die je wel hoort maar nooit ziet! ). Heerlijk een half uurtje rondgelopen.
Behalve deze hoogetepunten natuurlijk ook nog het meer zelf, de ongelofelijke vergezichten met, jawel, weer zon in de lens. Overigens heb je nergens zulke wikke partijen als hier: zeer veranderlijk, zeer intens en passend in een wijds landschap. Op en rond het meer natuurlijk de vogels ( vandaag grauwe franjepoot gezien, zeldzaam beestje ), lekkere koffie, heerlijk eten en goed hotel.
En ... Dat was vanaf 2 uur vanmiddag. Daarvoor hadden we natuurlijk ook al een programma, immers we moesten 200 kilometer rijden om bij myvatn te komen!
Vanmorgen, allebei voor de wekker om 6.40 wakker, lekker ontbeten. Wel natuurlijk 15 minuten wachten voor een dichte deur...we waren al klaar voor ontbijt, alles ingepakt en we wilden weg!
Om 8 uur ongeveer vertrokken. Deze keer langs de westkant van het fjord en nog genoten van de mooie dierenrijkdom: vogels, schapen en altijd maar weer paarden. IJslanders hebben volgens mij paarden zoals wij fietsen hebben: veel te veel, zien er wat versleten uit af en toe en worden overal maar gestald!
De rit naar akureyri gaat vervolgens door glooiende rivierdalen met ontstuimige riviertjes en veel groen afgewisseld met sneeuw.
Akureyri zelf is een rustig plaatsje met, zo hoort het, een kerk op de mooiste plek in het dorp. De kerk nog snel even. Bekeken en wat koffie gedronken om daarna weer verder te rijden naar de volgende stop: godafoss.
Godafoss is wat het betekent, waterval van de goden. Met veel geweld komt de waterval om de hoek en baant zich een weg door een verder rustiek landschap. Bijzonder is dat je tot naast de waterval kan lopen en deze zo goed als kan aanraken.
Na godafoss nog wat boodschappen gedaan onderweg en met zicht op myvatn een zelf belegd broodje gegeten. Energie weer op peil, tijd om het nationale park, de trots van IJsland, in te gaan!
.. De rest van het verhaal kennen jullie. Het is nu 9.20 en we kijken uit op een zonovergoten myvatn meer. Rest mij niets anders dan 'tot morgen, Hebben we een afspraak met Free Willy' in Husavik.
Martijn Broekhuizen
Location:Þjóðvegur,,IJsland
zaterdag 2 juli 2011
Dwars over ...
Vandaag was het dan zover. Als we ergens zouden stranden was dit het moment. Te lange tocht, haal je nooit en vanaf dat moment reis je elke dag om je reisschema in te halen!
Het viel mee ... Sterker nog, om 6 uur kwamen wij, nog relatief fris en fruitig saudarkrokur binnengereden, auto heel, nog drinken over maar wel de fotorolletjes vol zeg maar. Gevolg van een 10 en een half uur durende reis dwars tussen de gletsjers van IJsland door van zuid naar noord over ongeveer 300 kilometer. Van 7.30 tm6 uur aan stuk gravel, beetje asfalt, zandwegen, stukje 20 rijden dan weer iets harder, etc, etc.
Wellicht even bij het begin beginnen. Vanmorgen na een goed ontbijt uit fludir vertrokken. Voor de zekerheid de tank vol ( kan hier alleen maar met creditcard ) en via een geasfalteerde weg naar gulfoss waar we gisteren ook al waren, ongeveer 40 kilometer.
Bij gulfoss toch even gestopt omdat het gisteren regende en maar goed ook, fantastische waterval en met zonlicht ( ja fantastisch weer vandaag! ) ook zeer indrukwekkend. Plus je voelt nu hoe ver de waterval reikt qua stoom en nevel. Oftewel ... We waren weer nat.
Na gulfoss de 35 op, de beruchte kjolur route op.
Op de route is het werkelijk mooi. Ontzettend veel mazzel met het weer ( je wilt dit niet 10 uur in de regen rijden zonder uitzicht ) en daardoor magnifieke uitzichten over de bergen, de dalen, de gletsjers!!! Etc. Een paar hoogtepunten, het hele verhaal is namelijk gewoon te lang en het wordt te laat:
Hvitarvatn, gletsjermeer aan de voet van de indrukwekkende langjokull gletsjer.
Kerlingarfjoll, een vroeger 'bandietendorp' 10 kilometer de bergen in vanaf de 'hoofdweg'. Een route langs watervallen en vertel Ieren uiteindelijk met als bestemming een idyllisch dorpje in een beschutte vallei.
De fluitketel van hveravellir. Misdoe of now ere komt er ineens weer kokend water uit de grond in poeltjes, modderbaden e.d. maar 1 springt eruit, een soort fluitketel die continue met veel lawaai z'n stoom afblaast. Je hebt de neiging om de stop erin te doen ... Maar het water is wat heet.
Het uitgestrekte blondulon meer waar het notabene echt windstil is ( theoretisch onmogelijk in IJsland ) en waar je je zo zo klein voelt tussen alle natuur.
Rond 5 uur waren we uiteindelijk op de rondweg geurt, maar nu in het uiterste noorden. Kan je weer hard ( 90 ) en dus snel richting hotel. Onderweg nog een museum over het vroegere leven gezien. Mooi, ze gebruikten hier ook turf ... Was weer net alsof we in veendam waren ;)
's avondspits nog wat gegeten in het lokale restaurant en nu ... Slapen. Morgen: myvatn!
Martijn broekhuizen
Het viel mee ... Sterker nog, om 6 uur kwamen wij, nog relatief fris en fruitig saudarkrokur binnengereden, auto heel, nog drinken over maar wel de fotorolletjes vol zeg maar. Gevolg van een 10 en een half uur durende reis dwars tussen de gletsjers van IJsland door van zuid naar noord over ongeveer 300 kilometer. Van 7.30 tm6 uur aan stuk gravel, beetje asfalt, zandwegen, stukje 20 rijden dan weer iets harder, etc, etc.
Wellicht even bij het begin beginnen. Vanmorgen na een goed ontbijt uit fludir vertrokken. Voor de zekerheid de tank vol ( kan hier alleen maar met creditcard ) en via een geasfalteerde weg naar gulfoss waar we gisteren ook al waren, ongeveer 40 kilometer.
Bij gulfoss toch even gestopt omdat het gisteren regende en maar goed ook, fantastische waterval en met zonlicht ( ja fantastisch weer vandaag! ) ook zeer indrukwekkend. Plus je voelt nu hoe ver de waterval reikt qua stoom en nevel. Oftewel ... We waren weer nat.
Na gulfoss de 35 op, de beruchte kjolur route op.
Op de route is het werkelijk mooi. Ontzettend veel mazzel met het weer ( je wilt dit niet 10 uur in de regen rijden zonder uitzicht ) en daardoor magnifieke uitzichten over de bergen, de dalen, de gletsjers!!! Etc. Een paar hoogtepunten, het hele verhaal is namelijk gewoon te lang en het wordt te laat:
Hvitarvatn, gletsjermeer aan de voet van de indrukwekkende langjokull gletsjer.
Kerlingarfjoll, een vroeger 'bandietendorp' 10 kilometer de bergen in vanaf de 'hoofdweg'. Een route langs watervallen en vertel Ieren uiteindelijk met als bestemming een idyllisch dorpje in een beschutte vallei.
De fluitketel van hveravellir. Misdoe of now ere komt er ineens weer kokend water uit de grond in poeltjes, modderbaden e.d. maar 1 springt eruit, een soort fluitketel die continue met veel lawaai z'n stoom afblaast. Je hebt de neiging om de stop erin te doen ... Maar het water is wat heet.
Het uitgestrekte blondulon meer waar het notabene echt windstil is ( theoretisch onmogelijk in IJsland ) en waar je je zo zo klein voelt tussen alle natuur.
Rond 5 uur waren we uiteindelijk op de rondweg geurt, maar nu in het uiterste noorden. Kan je weer hard ( 90 ) en dus snel richting hotel. Onderweg nog een museum over het vroegere leven gezien. Mooi, ze gebruikten hier ook turf ... Was weer net alsof we in veendam waren ;)
's avondspits nog wat gegeten in het lokale restaurant en nu ... Slapen. Morgen: myvatn!
Martijn broekhuizen
Location:Hegrabraut,Sauðárkrókur,IJsland
Maar wacht ... Er is nog meer...
Voor diegenen die van kwaliteit houden meer dan van kwantiteit
Voor diegenen die liever niet steeds foto's van bloemen er tussendoor zien
Voor diegenen die Martijn wel eens op de foto willen zien
Is er nu iets nieuws:) het fotoalbum van opa Broekhuizen online. Kies rechts de slideshow om opa's foto's te zien, links voor die van mij.
Ps. Mochten de foto's erg overeenkomen, dat kan we reizen samen!
Martijn broekhuizen
Voor diegenen die liever niet steeds foto's van bloemen er tussendoor zien
Voor diegenen die Martijn wel eens op de foto willen zien
Is er nu iets nieuws:) het fotoalbum van opa Broekhuizen online. Kies rechts de slideshow om opa's foto's te zien, links voor die van mij.
Ps. Mochten de foto's erg overeenkomen, dat kan we reizen samen!
Martijn broekhuizen
Location:Hegrabraut,Sauðárkrókur,IJsland
vrijdag 1 juli 2011
Gouden driehoek
"Goedemorgen, zal ik Ruben aankleden? Claire wat wil je eten?" oh nee ... Het is pa en IJsland :) Vanmorgen om 6.15 opgestaan, drie kwartier voor de wekker. Vandaag wordt een typische IJsland-toeristen-dag.
17.00 lokale tijd en we zitten in Fludir: een hotel, een supermarkt en eenkruispunt is ongeveer de gepaste beschrijving. Wel precies wat we nodig hebben overigens want het hotel is goed en we drinken nu een biertje van de supermarkt!
Vandaag dus de gouden driehoek doorlopen met de dagjes toeristen mee. Als eerste naar pingvellir, waar de continentale platen elkaar raken en er het een en ander aan grond daartussen is verzakt ( ligt letterlijk tig meter naar beneden in een soort vallei ). Wat ik niet wist is dat er zo' n 5 kilometer tussen de platen zit en dat dat stuk dus is verzakt. Het levert een prachtige vallei op met riviertjes, scheuren en kloven waar dus ook de IJslanders vroeger bij elkaar kwamen om recht te spreken en als volksparlement.
Tegenwoordig staat er een kerkje en wat huizen en wordt er de onafhankelijkheid gevierd. Overigens mooi op tijd, toen we weg gingen begonnen net de bussen met ( inderdaad ) o.a. Japanners aan te leggen...
Daarna langs het pingvallavatn meer naar het zuiden. Ineens rijd je door groene weiden en ' vruchtbaar' land. Het midden van IJsland is hier net een hele grote vallei tussen alle bergen in. Verderop de route snel stoppen, want onze eerste echte vulkaan; keirit!
Zoals ze horen te zijn met een mooi kratermeer. Claire wees gerust deze sliep en we hebben ' m niet wakker gemaakt. Ondertussen was het weer ook wat gewijzigd, excuses voor alle spetters die vanaf nu op de foto's zichtbaar worden...
Via de kerk van skallholt ( machtigste kerk vroeger van IJsland ) naar geysir en strokkur.
Een Beetje reiziger is voorbereid en ik dus ook. Ik wist dus dat de geysir tegenwoordig maar eens per zoveel weken spuit. Groot was mijn schrik en verbazing dan ook toen ineens die geysir wel water spoot!
Blijkt nu: dat is de strokkur en die gaat elke paar minuten :) fantastisch, tot 10 meter hoog en met een enorme kracht. Niet veel verder de geysir, nog groter maar een 'slapende reus' waarvan je weet dat je niet in de buurt moet zijn als die begint! En beiden liggend ook nog eens in een landschap met een kokende, kolkende grond, hittepoelen en zwaveldampen. Zeer indrukwekkend.
Tijd voor de laatste van de drie in de 'golden triangle': gulfoss! Na 0 minuten rijden zie je een kloof ontwaren, in de verte een rustig riviertje ... Zal wel in de buurt zijn dan ...
Stap uit bij de visitors centre, 100 meter lopen en je staan ( à la grand canyon ) op de rand van een soort ravijn waar zich in de verte de waterval in laat storten: gulfoss. Heel bijzonder is dat je vervolgens zo ver kan lopen dat je voor je gevoel in de waterval staat. Sterker nog, je staat tussen stap 1 en 2 van gulfoss in, magnifiek. Op dat moment overigens maakt regen of geen regen niet meer uit, de waterval geeft sowiso een douche-achtig gevoel.
Na gulfoss ( nog even koffie ) naar fludir waarmons hotel staat. Dan houdt het ook op met regenen, zodat we hier nu relaxed nog wat boodschappen kunnen doen ( immers morgen de bergen in ), kijken naar welke vogels we nu hebben gespot vandaag, en ik nog wat kan bloggen.
Morgen de gletsjers langs en dwars over naar het noorden ... Spannend, lang en zeer veel zin in!
Vogel resumé:
- woofer swan - wilde zwaan. Gezien bij pingvellir
- kwikstaart - overal
- harlekijn eend- onderweg - bij Een riviertje, fantastisch mooie vogel.
- Grauwe gans met jongen, rond pingvellir maar ook vrij overal
- goudplevier - in pingvellir
- grote zaagbek - in pingvellir groepje van vier stuks
- redshank - tureluur, op twee plekken, is een steltloper die zeer hard rent!
Martijn
17.00 lokale tijd en we zitten in Fludir: een hotel, een supermarkt en eenkruispunt is ongeveer de gepaste beschrijving. Wel precies wat we nodig hebben overigens want het hotel is goed en we drinken nu een biertje van de supermarkt!
Vandaag dus de gouden driehoek doorlopen met de dagjes toeristen mee. Als eerste naar pingvellir, waar de continentale platen elkaar raken en er het een en ander aan grond daartussen is verzakt ( ligt letterlijk tig meter naar beneden in een soort vallei ). Wat ik niet wist is dat er zo' n 5 kilometer tussen de platen zit en dat dat stuk dus is verzakt. Het levert een prachtige vallei op met riviertjes, scheuren en kloven waar dus ook de IJslanders vroeger bij elkaar kwamen om recht te spreken en als volksparlement.
Tegenwoordig staat er een kerkje en wat huizen en wordt er de onafhankelijkheid gevierd. Overigens mooi op tijd, toen we weg gingen begonnen net de bussen met ( inderdaad ) o.a. Japanners aan te leggen...
Daarna langs het pingvallavatn meer naar het zuiden. Ineens rijd je door groene weiden en ' vruchtbaar' land. Het midden van IJsland is hier net een hele grote vallei tussen alle bergen in. Verderop de route snel stoppen, want onze eerste echte vulkaan; keirit!
Zoals ze horen te zijn met een mooi kratermeer. Claire wees gerust deze sliep en we hebben ' m niet wakker gemaakt. Ondertussen was het weer ook wat gewijzigd, excuses voor alle spetters die vanaf nu op de foto's zichtbaar worden...
Via de kerk van skallholt ( machtigste kerk vroeger van IJsland ) naar geysir en strokkur.
Een Beetje reiziger is voorbereid en ik dus ook. Ik wist dus dat de geysir tegenwoordig maar eens per zoveel weken spuit. Groot was mijn schrik en verbazing dan ook toen ineens die geysir wel water spoot!
Blijkt nu: dat is de strokkur en die gaat elke paar minuten :) fantastisch, tot 10 meter hoog en met een enorme kracht. Niet veel verder de geysir, nog groter maar een 'slapende reus' waarvan je weet dat je niet in de buurt moet zijn als die begint! En beiden liggend ook nog eens in een landschap met een kokende, kolkende grond, hittepoelen en zwaveldampen. Zeer indrukwekkend.
Tijd voor de laatste van de drie in de 'golden triangle': gulfoss! Na 0 minuten rijden zie je een kloof ontwaren, in de verte een rustig riviertje ... Zal wel in de buurt zijn dan ...
Stap uit bij de visitors centre, 100 meter lopen en je staan ( à la grand canyon ) op de rand van een soort ravijn waar zich in de verte de waterval in laat storten: gulfoss. Heel bijzonder is dat je vervolgens zo ver kan lopen dat je voor je gevoel in de waterval staat. Sterker nog, je staat tussen stap 1 en 2 van gulfoss in, magnifiek. Op dat moment overigens maakt regen of geen regen niet meer uit, de waterval geeft sowiso een douche-achtig gevoel.
Na gulfoss ( nog even koffie ) naar fludir waarmons hotel staat. Dan houdt het ook op met regenen, zodat we hier nu relaxed nog wat boodschappen kunnen doen ( immers morgen de bergen in ), kijken naar welke vogels we nu hebben gespot vandaag, en ik nog wat kan bloggen.
Morgen de gletsjers langs en dwars over naar het noorden ... Spannend, lang en zeer veel zin in!
Vogel resumé:
- woofer swan - wilde zwaan. Gezien bij pingvellir
- kwikstaart - overal
- harlekijn eend- onderweg - bij Een riviertje, fantastisch mooie vogel.
- Grauwe gans met jongen, rond pingvellir maar ook vrij overal
- goudplevier - in pingvellir
- grote zaagbek - in pingvellir groepje van vier stuks
- redshank - tureluur, op twee plekken, is een steltloper die zeer hard rent!
Martijn
Location:35,,IJsland
donderdag 30 juni 2011
Van veendam noar ...
Dag 1 zit er zo goed als op. 21.30 local time, zeg maar half 12 in nederland, we zitten in hotel Björk, op IJsland ( je zit op een eiland! niet in ).
Net heerlijk zalm (pa) en meerval gegeten ( catch of the day ) en nagenoten van een eerste fantastische dag. Vanmorgen ( lijkt alweer eeuwen geleden) begonnen met het afscheid...
Pa was iets te laat ... Notabene al file bij veendam ... Maar om 8.15 vertrokken naar weesp voor de koffie bij Jaap. Toch goed dat we vroeg weg waren, nog een vertraginkje bij Almere met 6 Kim. File!
Koffie bij Jaap en met de trein. Vamaf dat moment ging alles wel enorm soepel. Achter elkaar en volgens schema naar Schiphol, koffers kwijt, in het vliegtuig, etc etc. Enig akkefietje was nog met de douane die de fototas toch echt drie keer moesten controleren...
De vlucht zelf was met een zeg maar middenklasse Boeing. Perfecte vlucht, goede beenruimte en relaxte sfeer. Laatste stukje voor de landing konden we overigens al fantastisch de zuidkust van IJsland volgen. En toen kregen we het ook door: het is hier schitterend weer!
Rond 4 uur alles klaar en met de auto ( KIA sportage ) de zon in.
Eerste stop: blue lagoon. Need i say more... Lekker relaxen in een warm mineraal
bad. Je kon ook nog jezelf met een soort mix tussen scheerschuim en klei insmeren voor een nog gezondere huid en als echte schoonheidsspecialisten lieten wij ons dat natuurlijk niet twee keer zeggen.
Maar niet te lang blijven, snel verder langs de zuidkust naar grindavik en via het meertje kleifarvatn naar Reykjavik. Tussendoor nog gestopt bij sulten, waar je de borrelende geysers en kokende lava- achtige substanties al kon zien. Magnifiek landschap, een combinatie van de maan, Amerika en Spanje ( zon ).
In Reykjavik snel naar het hotel gegaan, daar wat gegeten en nu snel gaan slapen. Toch een lange enerverende dag!
Ps. Foto's staan op picasa
Pps. Nog een paar kleine opmerkingen:
- Laura, Claire, Ruben mis jullie kus en knuffel!
- we hebben al 40 kilometer op onverhard gereden, best gaaf maar wel opletten en niet heel snel
- steden zijn modern, Amerikaans aandoend ( brede wegen, losstaande huizen ) maar niet mooi. Alles is wel ongelofelijk verzorgd!
- knie gaat wel
Tot morgen of wanneer we bereik hebben...
Martijn broekhuizen
Net heerlijk zalm (pa) en meerval gegeten ( catch of the day ) en nagenoten van een eerste fantastische dag. Vanmorgen ( lijkt alweer eeuwen geleden) begonnen met het afscheid...
Pa was iets te laat ... Notabene al file bij veendam ... Maar om 8.15 vertrokken naar weesp voor de koffie bij Jaap. Toch goed dat we vroeg weg waren, nog een vertraginkje bij Almere met 6 Kim. File!
Koffie bij Jaap en met de trein. Vamaf dat moment ging alles wel enorm soepel. Achter elkaar en volgens schema naar Schiphol, koffers kwijt, in het vliegtuig, etc etc. Enig akkefietje was nog met de douane die de fototas toch echt drie keer moesten controleren...
De vlucht zelf was met een zeg maar middenklasse Boeing. Perfecte vlucht, goede beenruimte en relaxte sfeer. Laatste stukje voor de landing konden we overigens al fantastisch de zuidkust van IJsland volgen. En toen kregen we het ook door: het is hier schitterend weer!
Rond 4 uur alles klaar en met de auto ( KIA sportage ) de zon in.
Eerste stop: blue lagoon. Need i say more... Lekker relaxen in een warm mineraal
bad. Je kon ook nog jezelf met een soort mix tussen scheerschuim en klei insmeren voor een nog gezondere huid en als echte schoonheidsspecialisten lieten wij ons dat natuurlijk niet twee keer zeggen.
Maar niet te lang blijven, snel verder langs de zuidkust naar grindavik en via het meertje kleifarvatn naar Reykjavik. Tussendoor nog gestopt bij sulten, waar je de borrelende geysers en kokende lava- achtige substanties al kon zien. Magnifiek landschap, een combinatie van de maan, Amerika en Spanje ( zon ).
In Reykjavik snel naar het hotel gegaan, daar wat gegeten en nu snel gaan slapen. Toch een lange enerverende dag!
Ps. Foto's staan op picasa
Pps. Nog een paar kleine opmerkingen:
- Laura, Claire, Ruben mis jullie kus en knuffel!
- we hebben al 40 kilometer op onverhard gereden, best gaaf maar wel opletten en niet heel snel
- steden zijn modern, Amerikaans aandoend ( brede wegen, losstaande huizen ) maar niet mooi. Alles is wel ongelofelijk verzorgd!
- knie gaat wel
Tot morgen of wanneer we bereik hebben...
Martijn broekhuizen
Location:Nóatún,Reykjavík,IJsland
Wist je dat
Wist je dat...
...je geen foto's mag nemen van de beveiliging op Schiphol?
...dat het ook dom is om dat met flits te doen
...maar dat ik daar in dit geval een goede reden voor had, namelijk Rien z'n baggage die driedubbel gecheckt werd...teveel fotocamera 's geloofden ze niet ;)
In elk geval nu door de doune, langs de files ( vanmorgen ) En aan het wachten op het inchecken. Over 40 min. Vliegen!
Martijn broekhuizen
...je geen foto's mag nemen van de beveiliging op Schiphol?
...dat het ook dom is om dat met flits te doen
...maar dat ik daar in dit geval een goede reden voor had, namelijk Rien z'n baggage die driedubbel gecheckt werd...teveel fotocamera 's geloofden ze niet ;)
In elk geval nu door de doune, langs de files ( vanmorgen ) En aan het wachten op het inchecken. Over 40 min. Vliegen!
Martijn broekhuizen
Location:Randweg A,Schiphol,Nederland
dinsdag 28 juni 2011
Afstand nemen ... Letterlijk en figuurlijk
Iedereen kent de fase net voor vertrek: deur op het werk dicht, laatste boodschappen en inpakken. Frustratie omdat de foto tas niet te vinden is ( terwijl die het hele jaar in de weg lag) en omdat TomTom in hun wijsheid besloten hebben dat IJsland niet in Europa ligt en er dus geen kaart van is....
Ik zit er nu middenin. De dagrugzak is al gepakt, wassen gedaan, etc, etc. Morgen nog papa-dag en wat last minute zaken kopen zoals lenzenvloeistof en dan donderdag ochtend het vliegtuig in.
Wat voor mij deze keer wel echt anders is is dat je gezin achterblijft. Claire krijgt rapport volgende week, we zitten in de eerste weken van de gluten, toch wel spannend. Tegelijkertijd zijn het op het werk ook enorm spannende tijden. Juist de komende weken is de realisatie van A&A in qlikview (managementinformatie), de AD wordt spannender, Binc gaat richting productie en een release van PS AAR gaat live... Spannend en relaxt tegelijk. Je kan er toch niets aan doen en zowel figuurlijk als letterlijk zal ik afstand gaan nemen.
Dus omschakelen, terug naar waar het om gaat: Vulkanen, aardbevingen etc!
Martijn broekhuizen
Ik zit er nu middenin. De dagrugzak is al gepakt, wassen gedaan, etc, etc. Morgen nog papa-dag en wat last minute zaken kopen zoals lenzenvloeistof en dan donderdag ochtend het vliegtuig in.
Wat voor mij deze keer wel echt anders is is dat je gezin achterblijft. Claire krijgt rapport volgende week, we zitten in de eerste weken van de gluten, toch wel spannend. Tegelijkertijd zijn het op het werk ook enorm spannende tijden. Juist de komende weken is de realisatie van A&A in qlikview (managementinformatie), de AD wordt spannender, Binc gaat richting productie en een release van PS AAR gaat live... Spannend en relaxt tegelijk. Je kan er toch niets aan doen en zowel figuurlijk als letterlijk zal ik afstand gaan nemen.
Dus omschakelen, terug naar waar het om gaat: Vulkanen, aardbevingen etc!
Martijn broekhuizen
Location:Fossemaheerd,Groningen,Nederland
zaterdag 25 juni 2011
Plan
Naar IJsland? Voor het werk? Wat is het plan eigenlijk? Wat gaan jullie doen...
Er zijn me al heel wat vragen gesteld de afgelopen weken terwijl ik (ja sorry daarvoor) iedereen lekker maakte met verhalen over de trip. Het zit zo:
Laura en ik zouden oorspronkelijk met een aantal vrienden / collega's van Laura naar Amerika. Iedereen haakte af en ik had geen zin om met een paar meiden alleen op een 'shoppingtrip' naar New York te gaan...
Laura dus met een vriendin die kant op. En ik wil al heel lang naar IJsland... Met Sinterklaas kreeg ik een vulkaan van pa, het einde van een paar maanden praten over wel / niet nu wordt het concreet!
Dus gaan nu pa en zoon de natuur in. Negen dagen met de auto het eiland rond; IJsland op de Amerikaanse wijze zeg maar. Of anders gedefinieerd: we kunnen meer zien per dag ( hoop je dan ) omdat het 22 uur licht is?!
Korte review:
1 uit vliegtuig direct blue lagoon in en rond reijkjavik wat zien.
2 gouden driehoek met o.à. De breuklijn van de continentale platen!
3 over grintwegen tussen de gletsjers door steken we het eiland over van zuid naar noord
4 myvatn need i say more
5 walvissen zoeken en hopelijk zien op de boot vanaf Husavik
6 om de oostkant naar het zuiden langs de grillige fjorden
7 vulkanen, gletsjermeren onder de vatnajokull ( grootste gletsjer van Europa )
8 doorknallen naar reijkjavik met tussendoor nog wat snapshots van het landschap en de papegaaiduikers
9 vliegtuig halen slapen slapen slapen
Martijn Broekhuizen
Er zijn me al heel wat vragen gesteld de afgelopen weken terwijl ik (ja sorry daarvoor) iedereen lekker maakte met verhalen over de trip. Het zit zo:
Laura en ik zouden oorspronkelijk met een aantal vrienden / collega's van Laura naar Amerika. Iedereen haakte af en ik had geen zin om met een paar meiden alleen op een 'shoppingtrip' naar New York te gaan...
Laura dus met een vriendin die kant op. En ik wil al heel lang naar IJsland... Met Sinterklaas kreeg ik een vulkaan van pa, het einde van een paar maanden praten over wel / niet nu wordt het concreet!
Dus gaan nu pa en zoon de natuur in. Negen dagen met de auto het eiland rond; IJsland op de Amerikaanse wijze zeg maar. Of anders gedefinieerd: we kunnen meer zien per dag ( hoop je dan ) omdat het 22 uur licht is?!
Korte review:
1 uit vliegtuig direct blue lagoon in en rond reijkjavik wat zien.
2 gouden driehoek met o.à. De breuklijn van de continentale platen!
3 over grintwegen tussen de gletsjers door steken we het eiland over van zuid naar noord
4 myvatn need i say more
5 walvissen zoeken en hopelijk zien op de boot vanaf Husavik
6 om de oostkant naar het zuiden langs de grillige fjorden
7 vulkanen, gletsjermeren onder de vatnajokull ( grootste gletsjer van Europa )
8 doorknallen naar reijkjavik met tussendoor nog wat snapshots van het landschap en de papegaaiduikers
9 vliegtuig halen slapen slapen slapen
Martijn Broekhuizen
Location:Fossemaheerd,Groningen,Nederland
IJsland here we come
Donderdag is het alweer zover ... Naar IJsland.
Net als vorig jaar is het plan om een blog bij te houden al is het alleen al omdat Laura, Claire en Ruben er nu niet bij zijn.
Echter nieuwe tijden nieuwe middelen dus deze keer met camera en iPad oftewel lightweight. Vandaag is wat dat betreft de voorbereiding geslaagd, alles is connected en op elkaar aangesloten zodat ik iedereen met foto's, twitter, video en blog op de hoogte kan houden...
Inlezen is overigens al fantastisch, met werkelijk schitterende foto's en verhalen. Het wordt kiezen tussen mooi en mooier.
Vandaag ook goed gekeken op de kaart, naar de hotels en de routes. Veel offroad!
Martijn broekhuizen
Net als vorig jaar is het plan om een blog bij te houden al is het alleen al omdat Laura, Claire en Ruben er nu niet bij zijn.
Echter nieuwe tijden nieuwe middelen dus deze keer met camera en iPad oftewel lightweight. Vandaag is wat dat betreft de voorbereiding geslaagd, alles is connected en op elkaar aangesloten zodat ik iedereen met foto's, twitter, video en blog op de hoogte kan houden...
Inlezen is overigens al fantastisch, met werkelijk schitterende foto's en verhalen. Het wordt kiezen tussen mooi en mooier.
Vandaag ook goed gekeken op de kaart, naar de hotels en de routes. Veel offroad!
Martijn broekhuizen
Location:Fossemaheerd,Groningen,Nederland
Abonneren op:
Posts (Atom)